‘सडक बालक’ सन्दर्भ बाल दिवस ।

कमला अधिकारी :

मेरो शिर बनेको छ दुनिँयाको बाटो

भोक लाग्दा तृष्णा मेट्ने यहि धर्ती माटो

दान सम्झी मन्दिरमा चढाईन्छ कोहि

अश्रुँधारा थामिदैनन् सागर बन्छ रोई

म खान्छु भोक खोजी तिमी स्वाद रोजि

सडकमा फालिएका टुक्रा टाक्री खोजी

किन यति भिन्नता छ हामी मानव बिच?

यदि सबै एकै भए ब्यवहार किन निच?

अधिकारका कुरा गर्छौ फहराई झन्डा

तिरस्कृत गरि छाड्यौ यहि भयो दन्ड

मन्दिर हाम्रो आत्मा थियो पुजारी नि आँफै

जन्मसङै् खोसिएको थियो मेरो काख

-वालिङ् ७ केवरे भञ्ज्याङ् ,स्याङ्जा